Kandydatem do roli Dean'a był na początku Tom Cruise, jednak w tym czasie grał on w filmie "Oczy szeroko zamknięte".
Tony Scott zgłosił się do producenta Jerry'ego Bruckheimera i zaoferował siebie jako reżysera.
Gene Hackman kilkakrotnie odrzucał propozycję gry w filmie. Przekonał go dopiero telefon od Tony'ego Scotta. Will Smith później zgłosił się do filmu, gdyż chciał współpracować z Hackmanem.
Mel Gibson był brany pod uwagę do roli Deana.
Hans Zimmer miał być kompozytorem filmu, ale zastąpili go Trevor Rabin i Harry Gregson-Williams.
W filmie miał zagrać George Clooney, prawdopodobnie rolę Reynoldsa.
Sean Connery był brany pod uwagę zagrania roli Brilla.
Sylvester Stallone był brany pod uwagę do głównej roli.
W komputerze Daniela widać różną ilość napędów. Początkowo przy oglądaniu materiału z kamery widać, że nośnik jest w napędzie górnym natomiast dolny jest pusty. W momencie gdy Daniel wyciąga nośnik po skopiowaniu, wyciąga go z dolnego napędu ale górnego już tam nie ma.
Hicks wspomina, że ostatnia misja Brilla miała miejsce w Iranie w 1978 roku, po odejściu szacha. Szach opuścił Iran dopiero 1979 roku.
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Baltimore (Maryland, USA), Los Angeles, Beverly Hills i Pasadenie (Kalifornia, USA) oraz w Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii, USA).
Gra wideo na której gra syn Deana, jest grą firmy NEC Turbo Express.
Doradcą technicznym reżysera był Larry Cox, były urzędnik NSA (Narodowej Agencji Bezpieczeństwa).
Jako znak zostawiany dla Brilla na skrzynce na listy został wykorzystany znak byłego urzędnika CIA Aldricha Amesa, rosyjskiego szpiega, który w ten sposób porozumiewał się z Rosjanami.
Jako dźwięk wydawany przez "pluskwy" zastosowano ten sam dźwięk, który w filmie "Karmazynowy przypływ" był użyty do naśladowania odgłosów sonaru. Oba filmy reżyserował Tony Scott, a grali w nich Gene Hackman, Jason Robards i Lillo Brancato.
Pomysł na film zrodził się w 1991 roku. Jego autorami byli producenci filmu, Don Simpson i Jerry Bruckheimer.
Gdy twórcy po raz pierwszy zwrócili się do Agencji Bezpieczeństwa Narodowego z prośbą o pomoc w realizacji filmu, spotkali się z odmową, ponieważ rząd przez wiele lat zaprzeczał istnieniu agencji.
Dokumentacja działań Agencji Bezpieczeństwa Narodowego praktycznie nie istnieje, gdyż wszystko jest ściśle tajne, dlatego twórcy musieli polegać na nielicznych źródłach pisanych, w tym na wydanej w 1983 roku książce Jamesa Bamforda "The Puzzle Palace", oraz na serii artykułów opublikowanych w 1985 roku przez "The Baltimore Sun". To dlatego wszystkie zdobycze techniki i metody działania pokazane w filmie są autentyczne, choć, w porównaniu do dzisiejszych technik, przestarzałe.
W filmie wykorzystano zdjęcia satelitarne zakupione w prywatnej agencji zajmującej się monitorowaniem naszego globu przez 24 godziny na dobę. Agencja jest w stanie wykonać zdjęcie dowolnego miejsca na Ziemi o wskazanej godzinie.
Zdjęcia do filmu kręcono od 5 listopada 1997 roku do 6 kwietnia 1998 roku.